संजूपिक्चरविषयक बातम्या, लेख, किस्से, समीक्षणं आणि चर्चा (ज्यात मला कंपल्सरी सहभागी केले गेले जाते अशा) या सर्वांचा प्रचंड कंटाळा आला आहे.
धन्यवाद.
***
कंटाळा
Wednesday, July 11, 2018
Thursday, February 9, 2017
Tuesday, January 31, 2017
कंटाळादर्शन
या जगात, फक्त आणि फक्त कंटाळाच(if and only if, iff, फक्तक्त) सेक्यूलर आणि सर्वसमावेशक आहे.
हिंदू, मुस्लिम, सीख, इसाई,
कंटाळ्यात फरक नाई.
डावे, उजवे, अधले, मधले,
कंटाळ्याचेच सगळे दादले.
गव्हाळ, पिवळे, काळे, गोरे
कंटाळ्याचीच सारी पोरे.
गरीब, मध्यम वा श्रीमंत,
कंटाळ्याचेच होतात जंत.
टकलू, तुरळक, दाट केसाळ,
कंटाळ्याचे हे सगळे लव्हाळ.
स्त्री, पुरूष, बारके, मोठे,
कंटाळ्यानेच भरले यांचे कोठे.
ताई, दादा, आई, बाबा,
कंटाळाच कंटाळा, तोबा, तोबा.
ईंजिनीअर, डॉक्टर, सुरक्षारक्षक,
कंटाळाच सर्वांचा भक्षक.
ग्रामीण, शहरी, निमनिमणी,
कंटाळ्याच्याच माळेचे मणी.
चोरपोलिस, वकील, जज्ज,
कंटाळाच शपथेला सज्ज.
.
.
.
.
अशा अनंत ओळी जोडता येतील.
.
.
.
.
अशा अनंत ओळी जोडता येतील.
.
.
.
देवाने आपल्यासाठी कंटाळ्याची सोय केली असतानासुद्धा, लोक टाईम मशीन बनवायचा प्रयत्न का करतात?
तांत्रिक कंटाळा
नॉन-टेक्निकल जनतेला, टेक्निकल गोष्टी समजावायचा प्रचंड कंटाळा आला आहे मला. मी काही गुगलमधे काम करणारा जेम्स बॉंड नाही. पण नीट लक्ष देवून ऐकले तर बेसिक दहावी पास मनुष्याला जे समजू शकते ते समोरच्याला तीनदा सांगूनही समजत नसेल तर काय करावे?
...
कुठे गेले ते हिंसा हे काही उत्तर नाही म्हणणारे लोक?
कानाखाली जाळ काढावासा वाटतो आहे. (स्वत:च्या नव्हे, समोरच्याच्या)
...
कुठे गेले ते हिंसा हे काही उत्तर नाही म्हणणारे लोक?
कानाखाली जाळ काढावासा वाटतो आहे. (स्वत:च्या नव्हे, समोरच्याच्या)
Friday, March 4, 2016
निबंध, आजचा विषय - बोरकरला पण कंटाळा आला तर?
मला लोकांशी चर्चा करायचा कंटाळा आला आहॆ. सगळे लोक त्रासकुटे आहेत . त्रासकुटे म्हणजे सारखे त्रास देणारे.
(मारकुटे असतं तसे. सारखं सारखं तेच अस वर्णन करायच असेल तर त्या शब्दाला कुटे लावायचा, असं मला एका लहान मुलांने शिकवलं आहे - त्रासाकुटा, चावकूटा, पडकुटा ईत्यादी. )
(मारकुटे असतं तसे. सारखं सारखं तेच अस वर्णन करायच असेल तर त्या शब्दाला कुटे लावायचा, असं मला एका लहान मुलांने शिकवलं आहे - त्रासाकुटा, चावकूटा, पडकुटा ईत्यादी. )
Thursday, August 29, 2013
बऱ्याच दिवसांनी कंटाळा !
अनेक दिवसांनी आज कंटाळा आल्या वर त्याची ब्लॉग वर नोंद करायची इच्छा झाली आहे.
तसा नेहमीचाच कंटाळा आहे, पण नव्याने आला आहे.
Revived कंटाळा !!!
Friday, March 4, 2011
कंटाळा आणि चकोर
Saujanya -
'आराम हराम है!' ज्युनियर चकोरी पुटपुटली.
चकोरने ते ऐकून न ऐकल्यासारखं केलं. त्याने जोरदार जांभई दिली.
'पुढल्या महिन्यात र्वल्ड कप आहे.' चकोरीने त्याला आठवण करून दिली. तेव्हा तुमच्या दांड्या होतील, आता सीएल वगैरे संपवू नका.' मुलाने आईचा डायलॉग टाकला.
'सगळ्या मॅचेस संध्याकाळी होतील. दांडी मारायची गरज नाही.'
'रात्री जागून मॅचेस बघाल आणि झोप झाली नाही म्हणून दांडी माराल.' चकोरीने पूर्वानुभव सांगितला.
'डॅड, पण आज तुम्ही घरी बसून काय करणार?' मुलाने विचारलं.
'तुमचा अभ्यास घेणार. नोटबुक्स तपासणार.' चकोरने हसत हसत उत्तर दिलं.
'डॅड, तुम्ही दोघं पिक्चरला जा.' मुलीने सुचवलं.
'तितकाही उत्साह नाही. अगदी कंटाळा आला आहे.' चकोर खरोखर कंटाळलेला दिसला.
'डॅड, तुम्ही पत्ते खेळा.' मुलाने प्रस्ताव मांडला.
'त्यापेक्षा ताणून द्या.' मुलीने सुचवलं.
'मला वाटतं तुम्ही ऑफिसला जाणंच योग्य. नाहीतर घरी बसून ऑफिसला फोन करून गप्पा मारत बसाल.' चकोरीने त्याला ऑफिसला जाण्यास प्रवृत्त केलं.
'मी असं करतो की, मी काहीही फर्माइश करणार नाही. तू देशील ते खाईन. मग तर झालं!' चकोरने शरणागती पत्करली.
'अस्सं आता म्हणता. तुमचा काय भरंवसा.' चकोरीने अविश्वास दाखवला.
'डॅड, तुम्ही नक्की ऑफिसला नाही जाणार?' मुलाने विचारलं.
'का?' चकोरने संशयाने त्याच्याकडे बघितलं.
'म्हणजे आम्हाला त्यानुसार आमचे प्रोग्रॅम आखता येतील.' मुलीने जाहीर केलं.
चकोर त्यांच्याकडे बघतच बसला.
- चकोर
Friday, July 23, 2010
देवा नारायणा !
"देवा नारायणा, प्रचंड कंटाळा आला आहे ! काहीतरी कर रे.................."
असे वाक्य म्हणणार होतो , आणि तेवढ्यात आठवले की अजुन पण आमचा ब्लॉग ऑनलाईन आहे.
पटकन ब्लॉगची revision करुन घेतली. आता तुका म्हणे जरा बरे वाटते आहे.
Thank you देवा नारायणा !
असे वाक्य म्हणणार होतो , आणि तेवढ्यात आठवले की अजुन पण आमचा ब्लॉग ऑनलाईन आहे.
पटकन ब्लॉगची revision करुन घेतली. आता तुका म्हणे जरा बरे वाटते आहे.
Thank you देवा नारायणा !
Monday, November 9, 2009
कंटाळा? छे! छे! ;फुल्ल ‘टाइमपास’!
Loksatta madhe alele article.
Kantalyacha prasar hotoy lokaho.. bharun ale amhala..
Jai Maha-Kantala !!
रवींद्र पाथरे, बुधवार, २१ ऑक्टोबर २००९
‘शोभायात्रा’, ‘भूमितीचा फार्स’ यांसारखी ब्लॅक कॉमेडी ढंगातील तिरकस विनोदी नाटकं लिहिणारे (‘राहिले दूर घर माझे’ अपवाद!) नाटककार शफाअत खान यांनी १९७८ च्या सुमारास रूपारेल कॉलेजच्या मैदानावर भरलेल्या नाटय़संमेलनाच्या निमित्तानं ‘क’ या नावाचा दीर्घाक लिहिला होता. आयनेस्कोच्या ‘चेअर्स’ या नाटकाशी साधम्र्य सांगणारं हे नाटक! मात्र, तोवर शफाअत खान यांचा आयनेस्कोशी बिलकूलच परिचय नव्हता. परंतु ‘चेअर्स’वर आधारित एक नाटक रंगायनननं सादर केलं होतं आणि त्या नाटकाबद्दल दोन भिन्न टोकाची मतं व्यक्त झाली होती, असं शफाअत खान यांच्या कानावरून गेलं होतं. जीवनातल्या कंटाळ्याबद्दलचं हे नाटक महाबोअरिंग आहे, असं ते पाहणाऱ्या काहींचं म्हणणं होतं. तर काहींना त्यात काहीच वावगं वाटलं नव्हतं. कारण- कंटाळ्यावरचं नाटक कंटाळवाणेपणच मांडणार, त्यात गैर ते काय, असं त्यांचं म्हणणं होतं. या विषयाशी साधम्र्य सांगणारं, परंतु कंटाळ्याचा अजिबात कंटाळा येऊ न देता हा विषय विनोदाच्या अवगुंठनात सादर केला तर..? हा विचार त्याचवेळी शफाअत खान यांच्या मनात चमकून गेला. ‘कंटाळ्यावरचं नाटक आणि विनोदी? भलताच विनोद बुवा!’ असं कुणी यावर म्हणेलही; परंतु शफाअतरावांना मात्र ते तसंच मांडायचं होतं. म्हणून मग त्यांनी बैठक मारून साधारण सव्वा तासाचा ‘क’ हा दीर्घाक लिहिला. तो रूपारेलमधल्या नाटय़संमेलनात सादर झाला आणि प्रेक्षकांनी हास्याच्या प्रचंड गडगडाटात त्याला दिलखुलास दादही दिली. नंतर शफाअत खान यांनी आपल्या ग्रुपतर्फे रोहिणी हट्टंगडी आणि शशिकांत कारेकर यांना घेऊन या दीर्घाकाचे प्रश्नयोगिक रंगमंचावर आणखी १०-१२ प्रयोग केले. त्यांनाही प्रेक्षकांचा उत्तम प्रतिसाद मिळाला. पुढे तत्कालिन प्रथेप्रमाणे हे नाटक ‘यशस्वी’ होऊन काळाच्या पडद्याआड गेलं.
मध्यंतरी प्रशांत दळवी आणि चंद्रकांत कुलकर्णी यांनी कधीतरी एका एकांकिका महोत्सवात ‘क’चा प्रयोग पाहिला आणि याचं उत्तम दोन अंकी नाटक होऊ शकेल, असं मत त्यांनी शफाअत खान यांच्यापाशी व्यक्त केलं. परंतु शफाअतरावांना पुढे काही त्याचं पूर्णलांबीचं ‘नाटक’ दिसेना आणि तो विषय मग मागेच पडला.
२००२ साली प्रियदर्शन जाधव यांनी मुंबई विद्यापीठाच्या युवा महोत्सवाच्या निमित्तानं ‘क’ एकांकिका स्वरूपात सादर केली. वीणा जामकर आणि अद्वैत दादरकर यांना घेऊन केलेल्या या एकांकिकेनं अनेक पुरस्कार पटकावले. अनेक स्पर्धा गाजविल्या. मात्र, त्यानं प्रियदर्शन जाधव यांचं समाधान झालं नाही. त्यांना या दीर्घाकात मोठय़ा नाटकाच्या शक्यता दडलेल्या दिसत होत्या. त्यांनी तसं शफाअत खान यांना सांगितलं व ‘मी त्यावर काम करू का?’ म्हणूनही विचारलं. शफाअतरावांनी त्यांना ‘क’वर काम करायची परवानगी दिली.
‘शफाअत खान यांनी परवानगी दिल्यावर मी या संहितेबद्दल मला वाटलेल्या शक्यता लिहून काढल्या. त्या नोट्सवर मग आमची बरीच चर्चा झाली. या नाटकातील काही संदर्भ काळानुरुप बाद झाले होते. काही तासून अधिक टोकदार करण्याची गरज होती. तसंच काही नव्या गोष्टी त्यात अंतर्भूत करणं गरजेचं होतं. अर्थात हे सगळं नाटकाच्या मूळ आशयाला जराही धक्का न लावता करावं लागणार होतं. त्यानुसार मग आम्ही पुन: पुन्हा संहितेत बदल करत गेलो. त्यावर उलटसुलट चर्चा केल्यावर काही गोष्टी नव्यानं सापडल्या. काही जुन्या संदर्भहीन ठरलेल्या गोष्टींना कात्री लावावी लागली. अशा तऱ्हेनं ‘टाइमपास’ची नाटय़संहिता वर्ष- दीड वर्षाच्या मेहनतीनंतर एकदाची सिद्ध झाली. माझं या नाटकावर काम चालू आहे, हे माझा निर्माता मित्र राहुल भंडारे याला ठाऊक होतं. एकदा बोलता बोलता सहज त्यानं ही गोष्ट ‘सुयोग’चे सुधीर भट यांच्या कानावर घातली. त्यांनी मग आम्हाला नाटकाचं वाचन करण्यासाठी बोलावलं. त्यांना नाटक पसंत पडलं आणि ते व्यावसायिक रंगमंचावर आणायचं ठरलं..’ दिग्दर्शक प्रियदर्शन जाधव यांनी या नाटकाचा प्रवास सांगितला.
‘‘क’ हे नाटक माझ्या दृष्टीनं केव्हाच मागं पडलं होतं. परंतु प्रियदर्शनला त्यात फुललेन्ग्थ नाटकाची शक्यता दडलीय असं जेन्युइनली वाटत होतं. मग आम्ही दोघांनी त्यानं काढलेल्या नोट्सच्या आधारे त्यावर बरंच काम केलं. त्यातून अनेक नव्या गोष्टी अॅड झाल्या. जुन्या, अनावश्यक गोष्टींना कात्री लावावी लागली. अर्थात नाटकाचा फोकस बदलणार नाही, ही दक्षता घेऊनच हे करावं लागलं. तसं ते आता झालंय असं वाटतं. माणसाच्या आयुष्यातील कंटाळ्यावरचं हे नाटक प्रेक्षकांना जराही कंटाळा येणार नाही अशा प्रकारे सादर करायचं, हे एक मोठंच आव्हान आहे. प्रियदर्शनसारखा हरहुन्नरी, झोकून देऊन काम करणारा, बुद्धिमान तरुण दिग्दर्शक या नाटकाला न्याय देऊ शकेल असा मला विश्वास वाटला. त्यामुळेच हे नाटक त्याच्यावर सोपवताना मी निर्धास्त आहे..’ शफाअत खान सांगतात.
‘सुप्रिया पिळगावकर आणि भरत जाधव हे सध्याचे दोन बिझी कलाकार या नाटकात प्रमुख भूमिकेत आहेत. ‘सही रे सही’नंतर भरतचं नवं नाटक आलेलं नाही. त्यामुळे त्याच्या नव्या नाटकाबद्दल प्रेक्षकांना उत्सुकता असणं स्वाभाविकच आहे. आणि भरतही आपली प्रचलित प्रतिमा आणि विनोदाची ठरीव चाकोरी बाजूला सारून नव्यानं पूर्णपणे काहीतरी वेगळं करू बघतोय, ही आमच्या दृष्टीनं महत्त्वाची बाब आहे. सुप्रियाच्या अभिनयक्षमतेबद्दल तर प्रश्नच नाही. तिनं ‘आम्ही दोघं राजा-राणी’ नाटकात ते सिद्धच केलेलं आहे. हे दोघंही नाटकावर खूप मेहनत घेताहेत. कलाकार तालमींत मोबाइल स्विच ऑफ करून फुल्ल कॉन्सन्ट्रेशनने भाग घेताहेत, असं माझ्या पाहण्यात अलीकडे दुर्मिळ झालेलं दृश्य ‘टाइमपास’च्या तालमींत आम्हाला पुन्हा अनुभवायला मिळतंय..’ निर्माते सुधीर भट आणि गोपाळ अलगेरी संतुष्ट होऊन सांगत होते. ‘नवरा-बायकोच्या नात्यातसुद्धा काही काळानंतर एक प्रकारचं शिळेपण येतं. त्यांना परस्परांचा कंटाळा येतो. तो काही केल्या जाता जात नाही. मग तो घालविण्याच्या अट्टहासातून विविध युक्त्या-प्रयुक्त्या योजल्या जातात. त्या प्रयत्नांत ते दोघं जे जे काही करतात, त्यातून हे नाटक उभं राहिलंय. ‘टाइमपास’ हे नाटक कंटाळा या विषयावरचं असलं तरी त्यात एक क्षणही कंटाळा येत नाही. सतत हास्याचे धबधबे कोसळत राहतात. त्यातल्या गंभीर आशयाशी मात्र ते शेवटपर्यंत प्रश्नमाणिक राहतं, हेही तेवढंच खरंय..’ सुधीर भट आपली नेहमीची यशस्वी नाटकाची थिअरी बाजूला सारून सांगतात.
भरत जाधव या नावाचं कुतूहलमिश्रित आकर्षण, तसंच विनोदाचा सर्वस्वी वेगळा बाज हाताळणाऱ्या, दर्जाशी कुठल्याही बाबतीत तडजोड खपवून न घेणाऱ्या शफाअत खान या लेखकाचं आणि भरतचं एकत्र येणं, हे कॉम्बिनेशनच भन्नाट आहे. त्यातून पुन्हा अभिनयाचा दबदबा असलेली सुप्रियासारखी ताकदीची अभिनेत्री भरतसमोर उभी ठाकत आहे. त्यामुळे भरतला कसून मेहनत करण्यावाचून गत्यंतरच नाही. आणि तसा तो मन:पूर्वक कष्ट घेतो आहे, स्वत:ला बदलून नाटकाचा आशय समजून घेतो आहे. प्रियदर्शन जाधव यांच्यासारखा अभ्यासू दिग्दर्शक ‘टाइमपास’च्या निमित्तानं आपलं नाणं व्यावसायिक रंगभूमीवरही खणखणीतपणे वाजवू इच्छितो आहे. आणि या साऱ्यांच्या मागे सुयोगसारखी बडी संस्था दर्जेदार निर्मितीमूल्यांसह ठामपणे उभी आहे. उत्तम नाटक पाहू इच्छिणाऱ्या प्रेक्षकांना आणखी काय हवं?
Kantalyacha prasar hotoy lokaho.. bharun ale amhala..
Jai Maha-Kantala !!
कंटाळा? छे! छे! ;फुल्ल ‘टाइमपास’! |
‘शोभायात्रा’, ‘भूमितीचा फार्स’ यांसारखी ब्लॅक कॉमेडी ढंगातील तिरकस विनोदी नाटकं लिहिणारे (‘राहिले दूर घर माझे’ अपवाद!) नाटककार शफाअत खान यांनी १९७८ च्या सुमारास रूपारेल कॉलेजच्या मैदानावर भरलेल्या नाटय़संमेलनाच्या निमित्तानं ‘क’ या नावाचा दीर्घाक लिहिला होता. आयनेस्कोच्या ‘चेअर्स’ या नाटकाशी साधम्र्य सांगणारं हे नाटक! मात्र, तोवर शफाअत खान यांचा आयनेस्कोशी बिलकूलच परिचय नव्हता. परंतु ‘चेअर्स’वर आधारित एक नाटक रंगायनननं सादर केलं होतं आणि त्या नाटकाबद्दल दोन भिन्न टोकाची मतं व्यक्त झाली होती, असं शफाअत खान यांच्या कानावरून गेलं होतं. जीवनातल्या कंटाळ्याबद्दलचं हे नाटक महाबोअरिंग आहे, असं ते पाहणाऱ्या काहींचं म्हणणं होतं. तर काहींना त्यात काहीच वावगं वाटलं नव्हतं. कारण- कंटाळ्यावरचं नाटक कंटाळवाणेपणच मांडणार, त्यात गैर ते काय, असं त्यांचं म्हणणं होतं. या विषयाशी साधम्र्य सांगणारं, परंतु कंटाळ्याचा अजिबात कंटाळा येऊ न देता हा विषय विनोदाच्या अवगुंठनात सादर केला तर..? हा विचार त्याचवेळी शफाअत खान यांच्या मनात चमकून गेला. ‘कंटाळ्यावरचं नाटक आणि विनोदी? भलताच विनोद बुवा!’ असं कुणी यावर म्हणेलही; परंतु शफाअतरावांना मात्र ते तसंच मांडायचं होतं. म्हणून मग त्यांनी बैठक मारून साधारण सव्वा तासाचा ‘क’ हा दीर्घाक लिहिला. तो रूपारेलमधल्या नाटय़संमेलनात सादर झाला आणि प्रेक्षकांनी हास्याच्या प्रचंड गडगडाटात त्याला दिलखुलास दादही दिली. नंतर शफाअत खान यांनी आपल्या ग्रुपतर्फे रोहिणी हट्टंगडी आणि शशिकांत कारेकर यांना घेऊन या दीर्घाकाचे प्रश्नयोगिक रंगमंचावर आणखी १०-१२ प्रयोग केले. त्यांनाही प्रेक्षकांचा उत्तम प्रतिसाद मिळाला. पुढे तत्कालिन प्रथेप्रमाणे हे नाटक ‘यशस्वी’ होऊन काळाच्या पडद्याआड गेलं.
मध्यंतरी प्रशांत दळवी आणि चंद्रकांत कुलकर्णी यांनी कधीतरी एका एकांकिका महोत्सवात ‘क’चा प्रयोग पाहिला आणि याचं उत्तम दोन अंकी नाटक होऊ शकेल, असं मत त्यांनी शफाअत खान यांच्यापाशी व्यक्त केलं. परंतु शफाअतरावांना पुढे काही त्याचं पूर्णलांबीचं ‘नाटक’ दिसेना आणि तो विषय मग मागेच पडला.
२००२ साली प्रियदर्शन जाधव यांनी मुंबई विद्यापीठाच्या युवा महोत्सवाच्या निमित्तानं ‘क’ एकांकिका स्वरूपात सादर केली. वीणा जामकर आणि अद्वैत दादरकर यांना घेऊन केलेल्या या एकांकिकेनं अनेक पुरस्कार पटकावले. अनेक स्पर्धा गाजविल्या. मात्र, त्यानं प्रियदर्शन जाधव यांचं समाधान झालं नाही. त्यांना या दीर्घाकात मोठय़ा नाटकाच्या शक्यता दडलेल्या दिसत होत्या. त्यांनी तसं शफाअत खान यांना सांगितलं व ‘मी त्यावर काम करू का?’ म्हणूनही विचारलं. शफाअतरावांनी त्यांना ‘क’वर काम करायची परवानगी दिली.
‘शफाअत खान यांनी परवानगी दिल्यावर मी या संहितेबद्दल मला वाटलेल्या शक्यता लिहून काढल्या. त्या नोट्सवर मग आमची बरीच चर्चा झाली. या नाटकातील काही संदर्भ काळानुरुप बाद झाले होते. काही तासून अधिक टोकदार करण्याची गरज होती. तसंच काही नव्या गोष्टी त्यात अंतर्भूत करणं गरजेचं होतं. अर्थात हे सगळं नाटकाच्या मूळ आशयाला जराही धक्का न लावता करावं लागणार होतं. त्यानुसार मग आम्ही पुन: पुन्हा संहितेत बदल करत गेलो. त्यावर उलटसुलट चर्चा केल्यावर काही गोष्टी नव्यानं सापडल्या. काही जुन्या संदर्भहीन ठरलेल्या गोष्टींना कात्री लावावी लागली. अशा तऱ्हेनं ‘टाइमपास’ची नाटय़संहिता वर्ष- दीड वर्षाच्या मेहनतीनंतर एकदाची सिद्ध झाली. माझं या नाटकावर काम चालू आहे, हे माझा निर्माता मित्र राहुल भंडारे याला ठाऊक होतं. एकदा बोलता बोलता सहज त्यानं ही गोष्ट ‘सुयोग’चे सुधीर भट यांच्या कानावर घातली. त्यांनी मग आम्हाला नाटकाचं वाचन करण्यासाठी बोलावलं. त्यांना नाटक पसंत पडलं आणि ते व्यावसायिक रंगमंचावर आणायचं ठरलं..’ दिग्दर्शक प्रियदर्शन जाधव यांनी या नाटकाचा प्रवास सांगितला.
‘‘क’ हे नाटक माझ्या दृष्टीनं केव्हाच मागं पडलं होतं. परंतु प्रियदर्शनला त्यात फुललेन्ग्थ नाटकाची शक्यता दडलीय असं जेन्युइनली वाटत होतं. मग आम्ही दोघांनी त्यानं काढलेल्या नोट्सच्या आधारे त्यावर बरंच काम केलं. त्यातून अनेक नव्या गोष्टी अॅड झाल्या. जुन्या, अनावश्यक गोष्टींना कात्री लावावी लागली. अर्थात नाटकाचा फोकस बदलणार नाही, ही दक्षता घेऊनच हे करावं लागलं. तसं ते आता झालंय असं वाटतं. माणसाच्या आयुष्यातील कंटाळ्यावरचं हे नाटक प्रेक्षकांना जराही कंटाळा येणार नाही अशा प्रकारे सादर करायचं, हे एक मोठंच आव्हान आहे. प्रियदर्शनसारखा हरहुन्नरी, झोकून देऊन काम करणारा, बुद्धिमान तरुण दिग्दर्शक या नाटकाला न्याय देऊ शकेल असा मला विश्वास वाटला. त्यामुळेच हे नाटक त्याच्यावर सोपवताना मी निर्धास्त आहे..’ शफाअत खान सांगतात.
‘सुप्रिया पिळगावकर आणि भरत जाधव हे सध्याचे दोन बिझी कलाकार या नाटकात प्रमुख भूमिकेत आहेत. ‘सही रे सही’नंतर भरतचं नवं नाटक आलेलं नाही. त्यामुळे त्याच्या नव्या नाटकाबद्दल प्रेक्षकांना उत्सुकता असणं स्वाभाविकच आहे. आणि भरतही आपली प्रचलित प्रतिमा आणि विनोदाची ठरीव चाकोरी बाजूला सारून नव्यानं पूर्णपणे काहीतरी वेगळं करू बघतोय, ही आमच्या दृष्टीनं महत्त्वाची बाब आहे. सुप्रियाच्या अभिनयक्षमतेबद्दल तर प्रश्नच नाही. तिनं ‘आम्ही दोघं राजा-राणी’ नाटकात ते सिद्धच केलेलं आहे. हे दोघंही नाटकावर खूप मेहनत घेताहेत. कलाकार तालमींत मोबाइल स्विच ऑफ करून फुल्ल कॉन्सन्ट्रेशनने भाग घेताहेत, असं माझ्या पाहण्यात अलीकडे दुर्मिळ झालेलं दृश्य ‘टाइमपास’च्या तालमींत आम्हाला पुन्हा अनुभवायला मिळतंय..’ निर्माते सुधीर भट आणि गोपाळ अलगेरी संतुष्ट होऊन सांगत होते. ‘नवरा-बायकोच्या नात्यातसुद्धा काही काळानंतर एक प्रकारचं शिळेपण येतं. त्यांना परस्परांचा कंटाळा येतो. तो काही केल्या जाता जात नाही. मग तो घालविण्याच्या अट्टहासातून विविध युक्त्या-प्रयुक्त्या योजल्या जातात. त्या प्रयत्नांत ते दोघं जे जे काही करतात, त्यातून हे नाटक उभं राहिलंय. ‘टाइमपास’ हे नाटक कंटाळा या विषयावरचं असलं तरी त्यात एक क्षणही कंटाळा येत नाही. सतत हास्याचे धबधबे कोसळत राहतात. त्यातल्या गंभीर आशयाशी मात्र ते शेवटपर्यंत प्रश्नमाणिक राहतं, हेही तेवढंच खरंय..’ सुधीर भट आपली नेहमीची यशस्वी नाटकाची थिअरी बाजूला सारून सांगतात.
भरत जाधव या नावाचं कुतूहलमिश्रित आकर्षण, तसंच विनोदाचा सर्वस्वी वेगळा बाज हाताळणाऱ्या, दर्जाशी कुठल्याही बाबतीत तडजोड खपवून न घेणाऱ्या शफाअत खान या लेखकाचं आणि भरतचं एकत्र येणं, हे कॉम्बिनेशनच भन्नाट आहे. त्यातून पुन्हा अभिनयाचा दबदबा असलेली सुप्रियासारखी ताकदीची अभिनेत्री भरतसमोर उभी ठाकत आहे. त्यामुळे भरतला कसून मेहनत करण्यावाचून गत्यंतरच नाही. आणि तसा तो मन:पूर्वक कष्ट घेतो आहे, स्वत:ला बदलून नाटकाचा आशय समजून घेतो आहे. प्रियदर्शन जाधव यांच्यासारखा अभ्यासू दिग्दर्शक ‘टाइमपास’च्या निमित्तानं आपलं नाणं व्यावसायिक रंगभूमीवरही खणखणीतपणे वाजवू इच्छितो आहे. आणि या साऱ्यांच्या मागे सुयोगसारखी बडी संस्था दर्जेदार निर्मितीमूल्यांसह ठामपणे उभी आहे. उत्तम नाटक पाहू इच्छिणाऱ्या प्रेक्षकांना आणखी काय हवं?
Wednesday, July 22, 2009
सूक्त १
Blessed is he, who in the name of ennui and veiled excogitation within, shephards the jaded through the valley of passiveness, for he is truely creativity's keeper and finder of lost values.
Thou shalt bear the overt boredom and Lord will honor thee purity and innovation
(Book of Kantala: Psalm 1)
[पल्प फिक्शनमधला ज्यूल्सचा डायलॉग आठवला आणि आपणपण कंटाळ्याचे महत्व सांगावे असे वाटले.]
वरील सूक्ताचा अर्थ कळाला असेलच तरीपण मला स्वत:ला समजवायला हे भाषांतर -
जो कंटाळा आणि त्याअंतर्गत असलेली प्रछन्न सृजनशीलता यांच्या जपणुकीच्या हेतूने, शिणलेल्या जीवांना निष्क्रीयतेच्या अंध:कारातून बाहेर पडण्यास मदत करतो तोच देवाच्या कृपेस पात्र होतो कारण तोच नावीन्य आणि गहाळलेल्या मूल्यांचे रक्षण करतो.
तुम्ही साहजिक अशा कंटाळ्याचे स्वागत करा आणि देव तुम्हाला सृजनशीलता व पवित्रता प्रदान करेल.
Thou shalt bear the overt boredom and Lord will honor thee purity and innovation
(Book of Kantala: Psalm 1)
[पल्प फिक्शनमधला ज्यूल्सचा डायलॉग आठवला आणि आपणपण कंटाळ्याचे महत्व सांगावे असे वाटले.]
वरील सूक्ताचा अर्थ कळाला असेलच तरीपण मला स्वत:ला समजवायला हे भाषांतर -
जो कंटाळा आणि त्याअंतर्गत असलेली प्रछन्न सृजनशीलता यांच्या जपणुकीच्या हेतूने, शिणलेल्या जीवांना निष्क्रीयतेच्या अंध:कारातून बाहेर पडण्यास मदत करतो तोच देवाच्या कृपेस पात्र होतो कारण तोच नावीन्य आणि गहाळलेल्या मूल्यांचे रक्षण करतो.
तुम्ही साहजिक अशा कंटाळ्याचे स्वागत करा आणि देव तुम्हाला सृजनशीलता व पवित्रता प्रदान करेल.
Thursday, June 25, 2009
Saturday, May 16, 2009
बळंच
लय पाउस पडतोय बाहेर, बुडणारे आमचे गाव, मी बुडून मेलो तर ही माझी शेवटची कविता उदबत्तीशेजारी ठेवून देण्यात येवी -
टाकून द्या वाळा
गाळा पाणी गाळा
पावसाळा पावसाळा
नाही काहीच चाळा
टाळा काळा कंटाळा
माळा कोवळा कंटाळा
हा एकच नियम पाळा
अनुप, कवितेचे सर्वाधिकार तुझ्याकडे.
टाकून द्या वाळा
गाळा पाणी गाळा
पावसाळा पावसाळा
नाही काहीच चाळा
टाळा काळा कंटाळा
माळा कोवळा कंटाळा
हा एकच नियम पाळा
अनुप, कवितेचे सर्वाधिकार तुझ्याकडे.
Friday, May 8, 2009
नवीन कंटाळा थेअरीविषयी चार शब्द
आमच्या मित्रमैत्रिणों, बंधु भगिनींनो, स्वदेशी-परदेशींनो, भूत वर्तमान भविष्य काळांनो, आयुष्यात एकदातरी कंटाळलेल्यांनो. [वाक्य संपले]
अशा ऐतिहासिक आणि मुलभूत थेअरीच्या पोस्टनंतर, अनुप आणि वायडी यांनी गंभीर चर्चा केली.
अंती आमचे मत असे पडले की, जनजागृतीसाठी ही चर्चा सार्वजनिक होणे गरजेचे आहे.
(वाचायला त्रास होईल, पण ज्ञानलालसा असेल तर थोडे कष्ट हे केलेच पाहिजेत, तरच नंतर कंटाळा येईल)
*
Anup:
alo alo
YD:
ye bass, vishrantee ghe jara
Anup:
haan idea sang
YD:
haan haan
ek na webapp banvayche re.....vyavasthit data model banavayche anee...anee online GUI asel jyala...may be chhotishee jsp...tyat 4-5ch important fields mostly saglee optional....anee kantala ala ke to tothe register karaycha ...db madhe ek row insert hoil yogya params nee anee end of month report gheta yetil...kadhee ala, kasha prakarcha ala, description, kontya varee ala etc
Anup:
wah wah sahi idea
mala kaal ek philosophy suchli ahe haan
bagh patate ka
YD:
haan patalee re bolach :D
Anup:
Any substance/matter/human-being/vacuum can be connected to kantala directly or indirectly. Those can be either cause of kantala or subjected to kantala !
YD:
AAI shapaathhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh
saheech
taak aree
ek olach pureshee ahe
Anup:
theorotical ahe, pan khare ahe ki nahi
YD:
khare ahe kee, theoritical kay, sidhha zalele ahe
ashee ek goshta dakhva jicha kantala yet nahee kinva jichyamule kantala yet nahee
Anup:
haan rav
YD:
ata udahararth kutra ghya amcha...1 mahina bara vatel, 1 varsha bara vatel....10 varsha vatel 11 vya varshee yenar na kantala
mala nahee ala samaja, shejarchyala yeil, tyala yeil !
Anup:
haan , hach vichar me pan kela hota
YD:
this is deep..this is fucking deep, damn it ! :D
haan vatalech mala pan ...tu asa vichar karnaara PP
Anup:
shejarchyala nahi ala tar tya kutryala yeil
YD:
chuk chuk ashakya ahes tu
mepan :D
Anup:
lol
kela post
YD:
comment pan takalee
he marathit convert karu ka?
"Mala tari ajun ek pan entity sapadli nahi, which is NOT subjected to kantala.
Lets see, if anyone can disprove this theory !"
i mean devnagaree
Anup:
haan, kar kar
YD:
zepena,,..haan ata bagh
Anup:
haan
best
YD:
mala vatate aplee charcha ithe paste keli pahije(edited) ...mhanje lokanchya dnyayat bhar padel
stunned ahe re me, kahee vichar nahee karu shakat
Anup:
haan, pan editing madhe khoop vel janyacha chance ahe :D
YD:
apan eka vegalyach levella pochalelo ahot
ho jaude
pudhchya velela adhee tharavoon bolu
:D
Anup:
haan lol
haan re, level vadhlyasarkhi vatate ahe
kaal mala office varun parat jatana suchala he
YD:
deep ahe deep
Anup:
haan, asa recursive..iterative..nested artha ahe ekdum
YD:
mhanje me nusta dokyala donhi haat lavoon baslo ahe...i'm imagining evrything in my head
hadacha sanshodhak nighalaas tu
Anup:
lol
kaal me in general shodhat hoto re, kahi sapadte ahe ka non-kantalamently
pan kahich nahi, absolutely kahihi nahiye ayushyat
YD:
haan yaar, moksha moksha mhanje kay - sarvasangparityaag...soppya bhashet sagalyacha kantalach kee
Anup:
haan, hey kalayala tabbal 2-3 yrs lagli ki aplyala,
YD:
ho re thamb pahile post kadhee hote te pahato
Anup:
haan
YD:
kay rav jan 2007 mahdale ahe apan datech nahee takali
me format change karto thamb
Anup:
haan
YD:
nahee re ahe
January 9, 2007
anee aaj May 7, 2009
Anup:
haan 2 yrs 4 mahine
YD:
andaje 2 varshe, 4 mahine
haan
Anup:
evolving ahe ekdum
ekhadyala PHd kartana shodh laglyavar anand hot asel, tasa anand hoto ahe
YD:
haan yaar kashamule lagla asa shodh ekdum pan?
Anup:
kaal ashakya kantala ala hota, post pan takun jaeena, asa sair-bhair jhalo hoto, udhavast
YD:
ek post bagh kay hote jan madhale tuze
"Previous blog by Kantalanand & Kantalmayee leaves me wondering whether kantala is a NP complete entity. NP completeness means that its so undeterministic with respect to space and time that it is one heck of a topic for research for a Phd thesis. Are smart fellows listening ? Are they ready for challenge to explore ? ka tyanna pan kantala alay ........."
Jai Kanataleshwar !
Anup:
aylaaaaaaaaa
kasle related ahe re
lokanni kele nahi, shevati apanach karun dakhavale
YD:
haan re
evdha vel kasa lavla...now the sky is clear mhantat tase zale ahe
magche ek post bagh maze....
|| Mage ubha kantala, Pudhe ubha kantala ||
|| Mazyakade kantala maza, pahato ahe ||
dhaldhaleet satya smor hote aplya
Anup:
haan rav
ata apan ekhade journal suru karu shakto
yearly kantala conference
kasla pratisaad milel re
YD:
haan re
anee apluya conf la aplya manaat ale tarch jayche..nahee gelo tar saral sangu kantala ala
Anup:
lol
halu-halu mala vatayala lagle ahe, ki media la involve karnyachi apan tayari suru keli pahije
YD:
ho re...wikivar nav yayla pahije re
apla swarth mhanun nahee pan karya mahatvache ahe...kantala vishayak
Anup:
13 episodes chi storyline vagere tayar zali na, me kharach zee-marathi kinva e-tv la contact karen
YD:
haan re...aree aplya tya katha malikeche rahilech rav...
Anup:
haan rav
YD:
hero kantala asanaar anee taychee baheen jaamnbavi
preyasee kon hoti?
Anup:
shodhavi lagel chat var
chat blogs
YD:
tyache nav kay hote anee...kanatalesh
naheetar evadhe obvious navate
Anup:
haan, athvat nahiye
pan journal-conference chi idea mast ahe re
YD:
haan re
Anup:
ase prestigious journal zale pahije aple
YD:
itarahee lokanchya ideas kalateel...shevat every human will have his her own kantala...superclass kantala asala taree pratyekacha apla subclass asel masta
Anup:
haan haan
ani apla mascot tar ata tharlelach ahe
YD:
mascot mhanje kay visarlo
nahee maheetach navate mala kadhee, mascot mahanje kay te
Anup:
mhanje CYG cha Jigar hota na
YD:
achha achha
athavle...
thamb gane hote asech ek re
ain velela athvat nahee....
Anup:
haan aso
aaj sagle maaf ahe
YD:
haan aso
***
अशा ऐतिहासिक आणि मुलभूत थेअरीच्या पोस्टनंतर, अनुप आणि वायडी यांनी गंभीर चर्चा केली.
अंती आमचे मत असे पडले की, जनजागृतीसाठी ही चर्चा सार्वजनिक होणे गरजेचे आहे.
(वाचायला त्रास होईल, पण ज्ञानलालसा असेल तर थोडे कष्ट हे केलेच पाहिजेत, तरच नंतर कंटाळा येईल)
*
Anup:
alo alo
YD:
ye bass, vishrantee ghe jara
Anup:
haan idea sang
YD:
haan haan
ek na webapp banvayche re.....vyavasthit data model banavayche anee...anee online GUI asel jyala...may be chhotishee jsp...tyat 4-5ch important fields mostly saglee optional....anee kantala ala ke to tothe register karaycha ...db madhe ek row insert hoil yogya params nee anee end of month report gheta yetil...kadhee ala, kasha prakarcha ala, description, kontya varee ala etc
Anup:
wah wah sahi idea
mala kaal ek philosophy suchli ahe haan
bagh patate ka
YD:
haan patalee re bolach :D
Anup:
Any substance/matter/human-being/vacuum can be connected to kantala directly or indirectly. Those can be either cause of kantala or subjected to kantala !
YD:
AAI shapaathhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh
saheech
taak aree
ek olach pureshee ahe
Anup:
theorotical ahe, pan khare ahe ki nahi
YD:
khare ahe kee, theoritical kay, sidhha zalele ahe
ashee ek goshta dakhva jicha kantala yet nahee kinva jichyamule kantala yet nahee
Anup:
haan rav
YD:
ata udahararth kutra ghya amcha...1 mahina bara vatel, 1 varsha bara vatel....10 varsha vatel 11 vya varshee yenar na kantala
mala nahee ala samaja, shejarchyala yeil, tyala yeil !
Anup:
haan , hach vichar me pan kela hota
YD:
this is deep..this is fucking deep, damn it ! :D
haan vatalech mala pan ...tu asa vichar karnaara PP
Anup:
shejarchyala nahi ala tar tya kutryala yeil
YD:
chuk chuk ashakya ahes tu
mepan :D
Anup:
lol
kela post
YD:
comment pan takalee
he marathit convert karu ka?
"Mala tari ajun ek pan entity sapadli nahi, which is NOT subjected to kantala.
Lets see, if anyone can disprove this theory !"
i mean devnagaree
Anup:
haan, kar kar
YD:
zepena,,..haan ata bagh
Anup:
haan
best
YD:
mala vatate aplee charcha ithe paste keli pahije(edited) ...mhanje lokanchya dnyayat bhar padel
stunned ahe re me, kahee vichar nahee karu shakat
Anup:
haan, pan editing madhe khoop vel janyacha chance ahe :D
YD:
apan eka vegalyach levella pochalelo ahot
ho jaude
pudhchya velela adhee tharavoon bolu
:D
Anup:
haan lol
haan re, level vadhlyasarkhi vatate ahe
kaal mala office varun parat jatana suchala he
YD:
deep ahe deep
Anup:
haan, asa recursive..iterative..nested artha ahe ekdum
YD:
mhanje me nusta dokyala donhi haat lavoon baslo ahe...i'm imagining evrything in my head
hadacha sanshodhak nighalaas tu
Anup:
lol
kaal me in general shodhat hoto re, kahi sapadte ahe ka non-kantalamently
pan kahich nahi, absolutely kahihi nahiye ayushyat
YD:
haan yaar, moksha moksha mhanje kay - sarvasangparityaag...soppya bhashet sagalyacha kantalach kee
Anup:
haan, hey kalayala tabbal 2-3 yrs lagli ki aplyala,
YD:
ho re thamb pahile post kadhee hote te pahato
Anup:
haan
YD:
kay rav jan 2007 mahdale ahe apan datech nahee takali
me format change karto thamb
Anup:
haan
YD:
nahee re ahe
January 9, 2007
anee aaj May 7, 2009
Anup:
haan 2 yrs 4 mahine
YD:
andaje 2 varshe, 4 mahine
haan
Anup:
evolving ahe ekdum
ekhadyala PHd kartana shodh laglyavar anand hot asel, tasa anand hoto ahe
YD:
haan yaar kashamule lagla asa shodh ekdum pan?
Anup:
kaal ashakya kantala ala hota, post pan takun jaeena, asa sair-bhair jhalo hoto, udhavast
YD:
ek post bagh kay hote jan madhale tuze
"Previous blog by Kantalanand & Kantalmayee leaves me wondering whether kantala is a NP complete entity. NP completeness means that its so undeterministic with respect to space and time that it is one heck of a topic for research for a Phd thesis. Are smart fellows listening ? Are they ready for challenge to explore ? ka tyanna pan kantala alay ........."
Jai Kanataleshwar !
Anup:
aylaaaaaaaaa
kasle related ahe re
lokanni kele nahi, shevati apanach karun dakhavale
YD:
haan re
evdha vel kasa lavla...now the sky is clear mhantat tase zale ahe
magche ek post bagh maze....
|| Mage ubha kantala, Pudhe ubha kantala ||
|| Mazyakade kantala maza, pahato ahe ||
dhaldhaleet satya smor hote aplya
Anup:
haan rav
ata apan ekhade journal suru karu shakto
yearly kantala conference
kasla pratisaad milel re
YD:
haan re
anee apluya conf la aplya manaat ale tarch jayche..nahee gelo tar saral sangu kantala ala
Anup:
lol
halu-halu mala vatayala lagle ahe, ki media la involve karnyachi apan tayari suru keli pahije
YD:
ho re...wikivar nav yayla pahije re
apla swarth mhanun nahee pan karya mahatvache ahe...kantala vishayak
Anup:
13 episodes chi storyline vagere tayar zali na, me kharach zee-marathi kinva e-tv la contact karen
YD:
haan re...aree aplya tya katha malikeche rahilech rav...
Anup:
haan rav
YD:
hero kantala asanaar anee taychee baheen jaamnbavi
preyasee kon hoti?
Anup:
shodhavi lagel chat var
chat blogs
YD:
tyache nav kay hote anee...kanatalesh
naheetar evadhe obvious navate
Anup:
haan, athvat nahiye
pan journal-conference chi idea mast ahe re
YD:
haan re
Anup:
ase prestigious journal zale pahije aple
YD:
itarahee lokanchya ideas kalateel...shevat every human will have his her own kantala...superclass kantala asala taree pratyekacha apla subclass asel masta
Anup:
haan haan
ani apla mascot tar ata tharlelach ahe
YD:
mascot mhanje kay visarlo
nahee maheetach navate mala kadhee, mascot mahanje kay te
Anup:
mhanje CYG cha Jigar hota na
YD:
achha achha
athavle...
thamb gane hote asech ek re
ain velela athvat nahee....
Anup:
haan aso
aaj sagle maaf ahe
YD:
haan aso
***
Kantala theory
I am proposing a "Kantala theory".
Any substance/matter/human-being/vacuum can be connected to kantala directly or indirectly. Those can be either cause of kantala or subjected to kantala !
मला तरी अजुन एकपण एन्टिटी सापडली नाहीये, which is NOT subjected to Kantala.
Lets see, if anyone can disprove this theory !
Any substance/matter/human-being/vacuum can be connected to kantala directly or indirectly. Those can be either cause of kantala or subjected to kantala !
मला तरी अजुन एकपण एन्टिटी सापडली नाहीये, which is NOT subjected to Kantala.
Lets see, if anyone can disprove this theory !
Thursday, May 7, 2009
Zopechach kantala - Ajun ek view
kantala ala ki zopechi jaave,
ani zopetach mag kantalyala bolavave...
asa recursive kantala yeta
stack bharel jambhayanni..
overflow zala ki
seg-fault yeil darshani
zopetach mag debugging suru karave
debugging cha kantala yetach dachkun uthave..
uthlyawar vatel, zopetach bare hoto
zop alyawarach kantala nighun jato !
ani zopetach mag kantalyala bolavave...
asa recursive kantala yeta
stack bharel jambhayanni..
overflow zala ki
seg-fault yeil darshani
zopetach mag debugging suru karave
debugging cha kantala yetach dachkun uthave..
uthlyawar vatel, zopetach bare hoto
zop alyawarach kantala nighun jato !
Subscribe to:
Posts (Atom)